Έφτασες στην Ελλάδα μεσημέρι, στα μέσα της Άνοιξης.
Προχωράς τώρα στους δρόμους της. Τρέχοντας σχεδόν ανεβαίνεις τον λόφο της Ακρόπολης. Είναι πάντα εδώ.... Μοιάζουν όμως όλα περίεργα. Σιωπηλά. Εκκωφαντική η σιωπή γύρω σου.
Κάθεσαι σε ένα παγκάκι και περιμένεις. Περιμένεις να ακούσεις κάτι... Έναν θόρυβο, τον οποιδήποτε θόρυβο.
Τίποτα όμως. Η χώρα έχει σιγίσει.
Αγναντεύεις μακριά.
Στα σχολεία δεν γίνεται μάθημα.
Στις πλατείες δεν παίζουν παιδιά.
Οι παραλίες είναι έρημες.
Οι εκκλησίες είναι άδειες.
Καφενεία πια δεν υπάρχουν.
Που είναι όλοι;
- Μα δεν τα έμαθες, ακούγεται η φωνή από ένα δέντρο πίσω σου.
Ήρθε το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην Ελλάδα. Το έφερε η πολιτική ελίτ για να σώσει την χώρα από την χρεωκοπία.
- Και τώρα, πού είναι οι Έλληνες;
- Άλλοι μετανάστευσαν σε άλλες χώρες, άλλοι είναι κλεισμένοι στα σπίτια τους και παρακολουθούν την ημέρα τις τηλεοπτικές ειδήσεις και βγαίνουν έξω μόνο όταν πέφτει το σκοτάδι για να βρούν τροφή, και άλλοι απλά χάθηκαν.
- Χάθηκαν, τί εννοείς χάθηκαν; Πώς είναι δυνατόν να χαθούν εκατομμύρια άνθρωποι;
- Έτσι απλά. Χάθηκαν. Μετατράπηκαν από ανθρώπινα όντα με νόηση και πνεύμα, σε αριθμούς, σε ψηφιακά σύμβολα στις βάσεις δεδομένων της παγκόσμιας αγοράς.
- Μα δεν είναι δυνατόν. Αυτό είναι πρωτάκουστο.
- Ναι, είναι πραγματικά πρωτάκουστο. Και το πιο περίεργο από όλα είναι πως κανένας από όσους χάθηκαν, δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ για τίποτα. Κανένας δεν έκανε τίποτα απολύτως. Παρέδωσαν όλοι την ανθρώπινη φύση τους με μεγάλη ευκολία. Σαν να ήταν έτοιμοι από καιρό.
- Μα πώς; Δεν έγινε καμία μάχη; Δεν έπεσαν σώματα; Δεν χύθηκε αίμα;
- Όχι. Ήταν η πιο ειρηνική, ανευ όρων παράδοση, εκατομμυρίων ψυχών στον οδοστρωτήρα της ευρωπαικής ιστορίας.
- Πρωτάκουστο... πρωτάκουστο.
- Πρωτάκουστο ναί, αλλά μην ανησυχείς. Θα έρθουν σύντομα άλλοι άνθρωποι να πάρουν την θέση των Ελλήνων στη χώρα. Οπότε θα έχεις σύντομα παρέα.
- Μα ποιοί;
- Άλλοι, από άλλες χώρες. Πλησιάζουν. Σύντομα θα ακούσεις τον θόρυβο από τις μηχανές των πλοίων και των αεροπλάνων. Έρχονται και φέρνουν μαζί τους την γλώσσα τους, την ιστορία τους, τις τέχνες τους, τις αξίες τους, τις παραδόσεις τους, την θρησκεία τους, όλα αυτά που οι Έλληνες εγκατέλειψαν χωρίς κανένα λόγο πολλά χρόνια πριν.
- Και η Ελλάδα;
- Η Ελλάδα δεν θα λέγεται Ελλάδα πια. Θα της δώσουν κάποιο άλλο όνομα. Πιο μοντέρνο μάλλον. Μα... Μα τί έπαθες; Δάκρυσες; .......... Γιατί δακρύζεις;............ Δεν μιλάς; ......................... Μα πού πηγαίνεις; ................ Φεύγεις; .................... Τί κάνεις; ............... Γιατί αγκαλιάζεις τους κίονες; ... Πάψε να κλαίς σαν μικρό παιδί και μην αγκαλιάζεις τους κίονες..... Αχ..... Δεν φταίει άλλος από εμένα, ένα δέντρο τρελό που ανοίγει κουβέντες με ανθρώπους που τους πιάνουν τα κλάμματα επειδή μια χώρα αλλάζει χέρια...... Τι να πεί κανείς.... Τι μπορεί να πεί....
Πρωτάκουστο. Πρωτάκουστο.
